Mijn naam is Adil Belmouden de zoon van de leukste mama, Fatima Igouzal Belmouden. In 2017 kwamen we er achter dat mijn moeder aan beide handen leed aan Het Carpal Tunnel Syndroom. Kort uitgelegd: bij een Carpal Tunnel Syndroom is een ruimte in je hand te nauw voor bepaalde delen in je hand. Dit leidt tot een tintelend gevoel, pijn of het (tijdelijk) uitschakelen van je vingers. Hierdoor heeft mijn moeder een operatie moeten ondergaan aan beide handen, wat ervoor heeft gezorgd dat ze in haar geneesproces niet heeft kunnen werken. Ze zat dus thuis, kon haar handen minimaal gebruiken en vond het maar saai.

In deze periode heb ik haar kennis laten maken met social media en dan met name Instagram en Pinterest. Hier zaten de creatievelingen op, en daar houdt mijn moeder van, creatief zijn, knutselen, dingen maken!

Op deze platformen liet ik haar vaak wol gerelateerde dingen zien. Dit wilde ze meteen zelf proberen. Breien en haken kon ze namelijk nog wel doen, maar wel met veel moeite en heel minimaal. Op een gegeven moment kwam ik Merino wol tegen en liet dit vervolgens zien aan mijn moeder. Ze vond het fantastisch, want ze heeft dit soort wol nog nooit gezien, gevoeld, of ermee gewerkt.

Ik ben vervolgens het hele internet afgegaan om uit te zoeken wat voor wol dit is, hoe ik er aan kan komen, en wat we er mee konden doen. Eenmaal gevonden heb ik een aantal kilo’s voor mijn moeder gekocht en dit aan haar gegeven als verrassing. “Kijk mama! Kijk eens wat ik heb gekocht, echte 100% merino wol!” zei ik tegen mijn moeder. Met een glimlach van oor tot oor ging mijn moeder meteen aan het werk. “Ik ga meteen iets proberen te maken. Let maar op!” zei mijn moeder. En ja hoor, na een goed uurtje had ze een prachtige plaid gemaakt. Ze liet hem zien, en haalde vervolgens de plaid meteen weer uit elkaar. “Nu ga ik wat anders maken” zei ze. En zo begon mijn moeder allerlei verschillende producten te maken. Al deze producten kan je vandaag de dag terug vinden op onze webshop.

Op dit moment bestond de webshop nog niet. Nog helemaal niets, maar door die vreugde zag ik dat dit is wat mijn moeder wilde. Dit is het ultieme cadeau dacht ik, haar “eigen” bedrijfje!

Toen mijn moeder druk bezig was heb ik stiekem heel aandachtig meegekeken hoe ze de producten maakte. Ik had dit goed onthouden en ben zelf gaan experimenteren, totdat ik de producten exact hetzelfde kon maken als mijn moeder. Mijn moeder is kei sterk, dat zegt ze, en dat weet ik ook, maar ik weet dat het heel veel energie zou kosten als zij de producten in bulk zou moeten maken. Dit heb ik dus gedaan. Ik ben een klein voorraad gaan maken, en ben toen overgestapt naar het echt opzetten van het bedrijf. Ik heb een atelier gebouwd, een webshop gemaakt, tig kilo’s ingekocht vanuit de hele wereld en ben toen gaan wachten. Wachten op de eerste bestelling.

Nog helemaal niemand wist dat BELM bestond. Ik had mezelf beloofd om mijn moeder pas te verrassen met dit cadeau als ik de eerste bestelling zou hebben ontvangen.

Mijn moeder heeft (gelukkig) geen Facebook, en heb er dus voor gekozen om BELM daar voor het eerst kenbaar te maken voor de wereld, in dit geval mijn ‘Facebook vrienden’. Nog geen 5 minuten later na het plaatsen van de post en de 1e bestelling was al geplaatst! Ik printte de bestelling uit en ging de volgende dag naar mijn moeder.

“Mama, dit is BELM. Jouw bedrijf”.